Ma postać przewodnika elektrycznego (np. miedzianego drutu) nawiniętego na rdzeń wykonany z materiału magnetycznego, diamagnetycznego lub ferromegnetycznego.

Ze względu na kształt możemy wyróżnić cewki cylindryczne (powierzchnia walca), toroidalne (pierścienia) lub płaskie, względnie spiralne.

Cewka indukcyjna charakteryzuje się dużą indukcyjnością statyczną (jest to rodzaj indukcyjności własnej określający jej zdolność do zjawiska samoindukcji).

Cewka indukcyjna wykorzystywana jest w urządzeniach elektrycznych w roli filtra, obwodu drgającego lub dla zwiększenia ogólnej indukcyjności układu.

Czym jest indukcyjność? Ogólnie rzecz ujmując jest to cecha cewki, która zapobiega zmianom płynącego przezeń prądu. Wynika to z oddziaływania tzw. siły elektromotorycznej (SEM).

Przykładowo, cewka wykorzystywana jest do budowy elektrycznych filtrów dolno lub górno przepustowych, składających się zazwyczaj z cewki lub opornika oraz kondensatora.

Innym przykładem, często spotykanym, są filtry strojone, zwane inaczej obwodami rezonansowymi. Mają postać zwojów nawiniętych bez rdzenia (wówczas jest to tzw. cewka powietrzna) lub z rdzeniem ferrytowym oraz szczeliną powietrzną. Służą do tłumienia określonych częstotliwości.

Kolejne są filtry przeciwzakłóceniowe (RFI).

Interesującą ciekawostką są natomiast cewki drukowane. Wykonane są w postaci "nadruku" na płytkach laminowanych o grubości folii 35 mikrometrów.

Z cewkami indukcyjnymi związane są następujące jednostki:

• H - henr - określający indukcyjność cewki w postaci stosunku skojarzonego strumienia magnetycznego do prądu, który go wytworzył
• Wb - weber - strumień indukcji pola magnetycznego - jest jednostką strumienia skojarzonego oraz strumienia magnetycznego. Stanowi iloczyn skalarny wektora indukcji magnetycznej i wektora powierzchni (przekroju rdzenia).

Zwana pospolicie transformatorem Tesli, cewką wysokonapięciową lub transformatorem rezonansowym czy generatorem Tesli. Jest to transformator powietrzny (bez rdzenia) wytwarzający napięcie rzędu milionów woltów.

Składa się z dwóch obwodów rezonansowych. Warunkiem koniecznym do działania transformatora jest identyczna częstotliwość rezonansowa obu obwodów.

Darujmy sobie szczegóły budowy oraz zasad funkcjonowania. Jeszcze ktoś pokusiłby się o złożenie takiej, a przecież napięcie, które w uzwojeniu wtórnym osiąga wartość kilku milionów woltów może niejednemu tylną część ciała solidnie przysmażyć.

Zasadniczo w przypadku cewki Tesli najważniejszy jest efekt optyczny, jaki w wyniku jej działania, po odpowiednim zestrojeniu, można osiągnąć.

Efekt ten przypomina wyładowanie snopiące będący pośrednim zjawiskiem między iskrą elektryczną a wyładowaniem koronowym (niezupełnym).

Zresztą... co tu dużo gadać - to trzeba zobaczyć!

Element mający najmniej wspólnego z dwoma pozostałymi cewkami opisywanymi na tej stronie. Hmm... w sumie nie mający nic wspólnego nawet z elektrycznością.

Po prostu brakowało nam trzeciej cewki, żeby to w całości jakoś logicznie wyglądało, więc lepsze to niż nic!

Nie zmienia to jednak faktu, że w tym temacie nie czuję się już na tyle dobrze, żeby się jakoś mocno rozpisywać, więc tylko mały obrazek zostawiam obok... tak dla dociekliwych.